"'t Is Hier Fantastisch!"

Ha allemaal,
Hoe is het daar in Nederland? Met mij gaat ’t fantastisch! Ik heb twee heerlijke dagen vrij geweest en popel voor ’t komende weekend: Op mijn verjaardag wakker worden in een hotel in Ghana! Dat is nog eens wat anders dan om zeven uur ’s ochtens verplicht poffertjes verkopen op de markt terwijl je hartstikke brak bent na een gezellige Koninginnenacht.
Vanwege de vulkaanuitbarsting lag het vliegverkeer de afgelopen week flink over hoop en verschillende vrijwilligers konden niet naar huis. Het was erg vervelend. Als je op een gegeven moment je er op ingesteld hebt dat je na een aantal maanden naar huis gaat is het vervelend om op het laatste moment te moeten horen dat je vliegtuig gecanceld is. Nog vervelender was dat verschillende chirurgen en tandartsen die verwacht werden niet over konden komen. En zij zijn juist degene die maar voor twee korte weekjes naar het schip komen. Toen onze tandartsen Kaare en Gillian samen (met een flinke omweg) terug naar Europa vlogen hadden we nog maar twee tandartsen over. Dag en Marijke. Dus vorige week stonden we met te veel assistentes en vertalers in de behandelkamer. Uiteindelijk kregen we we alle vier een dagje vrij. Mijn vrije dag gebruikte ik om even flink uit te zieken. Na het weekendje Kpalimé en Notse was ik echt nog niet goed. Ze hadden het over uitdroging. Gelukkig ging het na die dag prima en heb ik de rest van de week gewerkt.
Twee dagen heb ik met Maartje en Marijke gewerkt. Het was ontzettend gezellig. De rest van m’n collega’s zullen wel gek geworden zijn van het Nederlandse gekakel.
Donderdag avond heb ik met Justin lekker een filmpje gekeken en vrijdagavond hebben we ook ontzettend lui gedaan en met Bob en Maartje zitten zwijmelen bij de film ‘Cold Mountain’ (Goeie Marga!;-)) Het is echt leuk dat we zo leuk met z’n vieren op kunnen trekken!

Zaterdag moest Justin werken en ben ik met Maartje, Bob en Liesbeth naar de markt geweest. Al gauw begon de lucht wel erg donker te worden en begon het keihard te waaien. Zand stoof in onze ogen en al gauw goot het van de regen! Verkopers probeerde ons toch nog aan de arm mee te trekken naar hun shop en schoven grote stukken zeil aan de kant om toch nog hun sieradencollectie te laten zien. Na een uurtje hadden we het wel weer gezien. Doorweekt stapten we in een taxi terug naar het schip. Het was flink afgekoeld en een goede bui was wel eens lekker maar uiteindelijk had ik het bijna koud. Nou, en daar moet je dan maar van genieten, dat gebeurd namelijk niet vaak! Terug op het schip genoot ik van de gezelligheid, buiten regen, binnen met een te grote trui op de bank. Uiteindelijk heb ik met de meiden een hele slechte romantische comedie zitten kijken! ’s Avonds besloten we met z’n vijven nog even naar de Seaman’s club te gaan (het restaurantje net buiten de haven) waar we gezellig wat gedronken hebben. De volgende ochtend werd ik gewekt met een ontbijtje van Justin. Ik schaam me bijna dat ik alleen maar kan vertellen dat de rest van de dag met Bob, Maartje en Liesbeth op de deck 8 heb liggen zonnebaden. Het was heerlijk, er stond een windje boven op ’t deck waardoor het uit te houden viel.

Maandag heb ik een leuk dagje met Marijke gewerkt. En aan het einde van de dag hebben Justin, Ernest en ik een plan gemaakt voor Ghana. We hebben het hotel geboekt en bekeken wat we graag wilden zien.

Gisteren sliep ik uit. Ik was weer aan de beurt voor een dagje vrij en dat samen met Justin. Na ’s ochtens wat praktische dingen te hebben geregeld zijn we ’s middags met Bob bij het Sarakawa hotel gedropt om daar een heerlijke duik in het zwembad te nemen. Rond etenstijd zijn Leah, mijn collegaatje, en ik met een bord Afrikaans eten in het Starbucks cafe gaan zitten en hebben daar een heel goed gesprek gehad.
Rond een uur of zeven zijn Justin en ik met Harmen en Marijke naar het Coco Beach restaurant gegaan. Een ontzettend leuke, en voor Afrikaanse begrippen chique plek om wat te gaan drinken. Het was erg gaaf weer even met hen om de tafel te zitten en de gesprekken zijn altijd ontzettend opbouwend. Het was zeker een geslaagde avond. Uiteindelijk werden we door de chauffeur van de hoteleigenaar in zijn super luxe auto naar ’t schip gebracht. Het was apart om weer eens in een normale auto te zitten. Wat rijdt zo'n wagen rustig! Ik ben nu echt de rammelbakken gewend...

Ook vandaag kreeg ik van Gini een dag vrij.. (Ja ik weet het! Maar sommige mensen verdienen dat gewoon!;-)) Justin had het voor elkaar gekregen om een dagje te ruilen met een collega en dus hadden we nog een dag samen. Mijn cabingenootje Rachael stond er op dat ik tussen de middag, om 12 uur op deck 7 zou zijn.
Toen ik daar aan kwam zaten mijn negen 4418-zusjes aan een met ballonnen versierd tafeltjes met een taart en chocolatecookies voor zich. Surprise! Aangezien ik er niet zal zijn met mijn verjaardag wilde ze me toch verrassen! Zo ontzettend lief! We hebben lekker een uurtje gelunched. Ontzettend leuk!

Vanmiddag zijn met z’n tweeen naar het Hospitality Center geweest. De plek waar patienten komen om of klaargemaakt worden te worden voor een operatie of te revalideren. Onze Zeeuwse Ellen gaf ons een rondleiding door het gebouw. Ze liet ons het schoollokaal zien waar kinderen, die er soms voor een aantal maanden zitten, les krijgen. Op de zalen lagen moeders op een matrassen op de grond onder het bed van hun kind te slapen. Buiten zaten onder een grote tent vrouwen elkaars voeten te verfraaien en kinderen spelletjes te spelen. Justin sloeg aan het voetballen met kinderen die geopereerd waren aan hun klompvoetjes. Met gips om beide benen en krukken renden die ventjes achter de bal aan.. En hard!
Ik stond met de Ierse Joy te dollen met een paar meiden. Vol trots lieten ze hun spiderman knuffel zien. Twee van de meiden hadden flinke brandwonden in hun gezicht waarbij bij de één haar neusje en een oog weg waren! Beide meisjes wachten nog op een plastische operatie. Het was ontzettend leuk wat tijd met die kinderen door te brengen. Rond een uur of vijf waren we weer terug op het schip. Morgen werk ik weer gewoon en vertrekken we na ons werk gelijk richting Cape Coast! Spannend!

Nog even over die poffertjesverkoop op mijn verjaardag.. Stiekem mis ik het wel een beetje, de gezelligheid op Sland...
Uiteraard zijn jullie allemaal uitgenodigd voor een oranje tompouce een drankje! Je wordt weer thuis gebracht!

Veel liefs, Marianne