Dag 1 aan boord

Weer even een snel berichtje: Ik maak nu de meeste dingen mee, of tenminste: Nieuwe dingen.. Nu kan ik jullie nog vertellen wat ik zie en doe.. Later wordt dat misschien lastiger. Ben even op bed gaan liggen, ben moe van alle indrukken.

Toen ik vanmorgen m’n weblog klaar had en me net om wilde gaan kleden belde Dag naar onze cabin. Hij vroeg ik naar de Loungeroom wilde komen voor een meeting met het Dental team. Heb me gauw aangekleed en Amy wees me de weg naar de grootte ruimte. Daar trof ik Dag, hoofd van het team, Marijke, de Nederlandse tandarts, Sei?, Een Liberiaan die vorig jaar ook in Benin heeft gewerkt in het Dental team, en ... Ik ben haar naam vergeten.. We hebben een tijd zitten praten over wat we kunnen verwachtten in Togo. Deze weken konden Marijke en ik nog maar weinig doen, pas als we aankomen zullen we de dantal clinic op kunnen starten. Van Dag begreep ik dat we zelfs 10 dagen zullen varen! Hij vertelde ook dat normaal gesproken,bijv in Liberia en Benin er screeningdagen zijn. Dat wil zeggen dat als het schip aan komt in een land, er in februari dagen zijn waarop hele rijen van duizenden mensen met verschillende ziektes of problemen staan die hopen dat dat ze door Mercy Ships geholpen kunnen worden. In Liberia werden die screeningdagen, als ik het goed heb, in een groot stadion gehouden. In Togo zal dit niet zo zijn. Om de één of andere reden wil de precident dit niet en zullen teams van de Africa Mercy het land in trekken om patiënten te zoeken. Toen ik met ’t dental team zo’n anderhalf uur gezellig heb zitten praten kreeg ik even het gevoel: Aah.. Misschien gaat dit toch wel heel leuk worden! Dag vertelde over hoe graag hij soms alle tandheelkundige problemen van elke patient op wilde lossen maar dat daar gewoon geen tijd voor is omdat je zoveel mogelijk mensen op een dag wil helpen. Op maandag worden er afspraken gemaakt voor ma, di en wo. Op donderdag worden er afspraken gemaakt voor do en vrij. Patienten mogen op die dag komen wanneer ze willen. We hebben wel te maken met Afrikanen natuurlijk.. Hun Slands kwartiertje duurt iets langer.. ;-) We hebben het gehad over welke medicatie er voorgeschreven word. Wat voor behandelingen we doen, etc.
Marijke stelde voor om voor we in Togo aankomen toch nog eens bij elkaar te komen voor een meeting. Dag zal voor die keer een presentatie maken met foto's van bepaalde gevallen. Fijn! Het is leuk om samen met je team te zijn. Ik tref het denk ik: Het lijkt me goed om niet 24/7 aan boord zijn.

Omdat iedereen aan boord wel een taak heeft, ook de medische crew die in Afrika mensen helpen, werken nu in de house keeping, diningroom, hospitality etc. Marijke en ik hadden voor deze 2 weken alleen nog geen taak en dus zijn we, na nog even te hebben rondgezworven op het schip, op zoek gegaan naar het hoofd van de House keeping. Morgen beginnen we om 8 uur en zullen een werkdag maken tot 5 uur. We beginnen met ontbijt in de grote zaal, devotion met het team en dan aan de slag. Wat wil zeggen: Schip dwijlen, badkamers schoonmaken etc!;-) Net wat voor mij.. Ach, zo leer je mensen kennen! Dit is voor een weekje: Bezigheidstherapie. Als ’t schip vaart, dat zal zijn op de 31 januari of 1 februari, dan doen we volgens mij maar weinig. En das maar goed ook. Volgens mij ga ik ’t varen niet heel leuk vinden.. Maar ach: Waarschijnlijk zullen we dolfijnen zien, en waterkolken etc. Das dan wel weer cool! Tussen de middag hebben we, Marijke, Harmen en ik, in de dinningroom gegeten. Warm: Brocolli, rijst en een lekker prutje:P Het is zo vreemd: Je zit met al je ‘broers en zussen’ (Iedereen zegt dat zo te voelen..) in één grote zaal. ’s Middags zijn we nog even naar de bank gegaan om alles te regelen voor mijn maandelijkse betaling en ik kan geld ‘opnemen’ voor aan boord en straks voor in Togo. Dollars.
We zijn even op het deck wezen kijken. Ik heb een aantal foto’s van ’t schip genomen. Werd ook tijd! En van vier tot vijf uur heb ik even op bed gelegen om m’n blog weer verder te typen, even alleen te zijn en naar huis te bellen. Om vijf uur kun je gaan eten in de diningroom. Ik heb even met Ellen, Paul, beide Nederlands, en Marianne zitten kletsen en om zes uur begon de tour over het schip: Ik heb nu al minder kans om te verdwalen!
Tijdens de tour zag ik dat Beppie net aangekomen was en zich bij de receptie aanmeldde. Een nichtje van Patricia die ik vorig jaar met het Introductionweekend ontmoet heb. Helaas zit ze niet bij mij in de cabin, maar ik zal haar straks even gaan vragen hoe ’t met haar is! Vanavond is er een afscheidsfeestje bij ’t Starbucks Café omdat twee mensen ,die iets te maken hebben met de organisatie (Morgen zal ik zeggen wie...????), morgen terug naar de U.S. zullen gaan. De hele crew is uitgenodigd. Ik ga zo even kijken. Voor daarna heb ik met Marianne afgesproken om even bij te kletsen! NU ga ik eerst foto’s voor jullie maken van m’n cabin 4418. De meiden zijn al naar ’t feest dus dat moet ik nu doen!;) En.. Ik ga niet te laat naar bed omdat ik morgen moet werken... Na een maand niks te hebben gedaan: Afzien!;-)

Ontzettend bedankt voor al jullie lieve berichtjes, mailtjes, belletjes, gebedjes!:D Helden!

Love,