The Sail

Ha lieve mensen,

Toen ik gister mijn ouders aan de telefoon had begreep ik dat een aantal van jullie al bezorgd waren: “Gaat het wel goed met Marianne!?”

Ja hoor, ’t gaat prima met Marianne. Tijdens de sail gebeurd er alleen niet heel veel en ik heb misschien iets te veel verwachting geSchept door in de eerste dagen elke dag te hebben laten weten hoe het met me ging. Ik zal dit waarschijnlijk terug brengen naar een aantal keer per week, omdat er, zeker in Afrika, geen tijd voor is. Maar het doet me goed dat er al naar me gevraagd wordt na twee dagen! Fijn dat jullie aan me denken! Ik houd jullie op de hoogte.


Hier gaat het super! Ik zit op deck 8, genietend van de deining, gezicht in de zon, wind door m’n haren, warm, laptop op m’n schoot, muziekje aan! Heerlijk!

Zondag schreef ik dat we uit Santa Cruiz vertrokken. ’s Avonds heb ik met Justin, Daniel, Nederlandse jongen die in de diningroom werkt, Laura, verpleegkundige uit de States, Dag, Een Noor, en mijn kamergenootje Annie de 2e aflevering van de serie Band of Brothers gekeken. Een oorlogsfilm. Zij waren al begonnen aan de reeks series en ik stroomde in. Je moet wat ’s avonds als je op een varend schip zit! ’t Was gezellig, daarna nog even zitten kletsen op deck 7, buiten.

Maandag heb ik ’s ochtends gewerkt. Een heel aantal van ons housekeeping team lagen op bed vanwege zeeziekte. Sowieso: Een groot deel van de crew scheen er last van te hebben. Ik voelde niks. Had m’n medicijnen in genoemen en kon eigelijk alleen maar lachen om het gevoel dronken te zijn. Of tenminste: Je kunt je evenwicht slecht bewaren en wanneer je door de smalle gangen loopt moet je uitkijken dat je niet te veel blauwe plekken op loopt! Toen ik maandag in m’n eentje tien openbare badkamers op deck vier schoon had gemaakt vond ik dat ik wel een pauze verdiende. Rond tien uur ben je vrij om even twintig minuten wat voor je zelf te doen. Daarna nog even als een gek de gangen van deck 4 geveegd, vlekken verwijderd, handvaten gedesinfecteerd. ’t Was wel saai, in m’n eentje bezig op één deck. Maar ’t gaat wel lekker snel. Toen we na de pauze devotion hadden bleek de rest ook al zo goed als klaar te zijn met de rest van de verdiepingen. Ik besloot lekker alleen op het warme deck 8 te gaan zitten, muziekje aan en genieten maar!

Na anderhalf uur te hebben liggen bakken, ben ik naar Paul gegaan. De hairdresser. M’n haarpuntjes waren flink dood en ach: Doet die man ook wat tijdens de sail.. Het was even spannend of hij niet scheef zou knippen vanwege de flinke deining, maar ’t ging goed. Ik pakt nog even een douchen en heb kort, maar gezellig zitten kletsen met Marianne onder het genot van een bord spaghetti!

Om zes uur had ik een meeting. Vorige week maandag, kwam ik net iets te laat van het vliegveld. (Moet je nagaan: Ik ben hier al weer tien dagen!!) En nu werd ik met de mensen die nog na mij aangekomen zijn welkom geheten door Human Resource, (Een team waar Marianne in werkt) We ondertekenden een heel aantal formulieren. Tijdens de meeting begon het behoorlijk heftig te worden met de deining. Borden vielen op de grond, bekers drinken vielen om etc!
Rond een uur of acht heb ik weer met Daniel, Justin, Dag en Laura naar Band of Brothers zitten kijken. Toen ik daarna in m’n cabin kwam heb ik melig lopen doen met Joy en Rachael. Er waren een aantal meiden die wilden slapen dus we belsoten naar boven te gaan. Het werd steeds heftiger: Kasten vielen om, gordijnen schoven constant heen en weer, hele pakken melk gingen over de vloer, potten, pannen, alles! Het was een hele kunst om zelf overeind te blijven staan!
In de Lounge zaten meerdere meiden. Marijke en ik besloten even naar deck acht te gaan. Daniel en Dag lagen daar te slapen in hun hangmat. Best ideaal: In zo’n hangmat heb je het minst last van de het heen en weer bewegen.
Toen we met z’n tweeën tegen de deur stonden moesten we ons écht vasthouden. We keken op het water, hingen bijna boven zee! Doodeng!
Ik heb ontzettend veel lol gehad. Rond een uur of één uur besloten we toch maar naar bed te gaan. De volgende dag lag m’n bedje nog heerlijk en na de lunch hadden we een meeting met het Dental team. Dag had voor ons allemaal mooie donker blauwe polo’s en een cap met de opdruk Dental team neergelegd! Erg leuk! Ook had hij deze gewerkt aan een presentatie. We hebben foto’s gezien van de meest bizarre situaties. Grote abcessen, tumoren etc. Het was behoorlijk heftig. Zo erg had ik het nog niet bedacht. Ik zal jullie niet sparen als ik de patiënten zelf ga zien! We kregen een idee van hoe onze kliniek in Togo er uit zou komen te zien. Een mooi gebouw in een rijke buurt van Lomé. Tien tot twintig minuten rijden van het schip. Het gebouw heeft drie verdiepingen, voorzien van airconditioning (Wat een echte luxe is!) In de grootste ruimte zullen de negen units (tandartsenstoelen) komen te staan, de andere ruimtes worden gebruikt voor compressoren, als lunchruimte, etc. Een nadeel is dat de patiënten die de zorg het hardst nodig hebben ons misschien niet kunnen vinden. We gaan het zien.. ’t Gaat niet makkelijk worden! Toch was het fijn weer even samen te komen met het hele team. Toen Marijke en ik om drie uur klaar waren en gingen vragen of er nog iets gedaan moest worden in de housekeeping bleken ze al klaar te zijn en besloot ik weer eens van de zon te gaan genieten. Ik zou me bijna gaan schamen.. Na een douche en een maaltijd ben ik even op de Bow geweest, voor op het schip. Wanneer het weer het toelaat mag iedereen het deck op. Het was erg druk maar zeker de moeite waard om de zonsondergang te zien. Later op de avond hadden we een meeting de de roommates om wat afspraken te maken voor de komende tijd. We zaten met z’n allen gezellig op de grond, midden in de kamer, tussen alle rommel. ’t Had wel wat! Ik merk dat ik steeds meer heb met de meiden. Leuk groepje. Amy en Lyndsay, die in Hospitality werken, hadden in de crew gally ( Een grote keuken waar de crew mag koken mocht je dat willen, er worden behoorlijk wat taarten, koekjes en pannenkoeken gebakken. ) koekjes staan bakken en dus hebben we met een vol bord overheerlijke koekjes op de grond zitten vergaderen. Er zijn een aantal afspraken gemaakt over wie, wanneer, wat schoonmaakt en na een half uurtje heb ik de Band of Brothers-gang weer opgezocht. Na weer een aantal afleveringen, hebben we nog een lange tijd rustig zitten luisteren naar de cd van de straatmuzikant die vorige week voor het schip een optreden gaf . Jacky Rios. Justin en ik hebben nog een lange tijd zitten praten. Vanmorgen was het weer vroeg. Ik was weer alleen op deck 4 om de boel de boenen. Tussen de middag hebben Marianne en ik samen zitten eten op deck 7. ’t Was leuk elkaar weer even te up-daten.
Meer dan dit kan ik er niet van maken!;-) Zo zal het de komende zeven dagen ook nog zijn!

Ik ga me eens verplaatsen naar de diningroom, lekker eten!
Tijdens het schrijven kijk ik steeds even neer op het water. Hopend dat ik een paar dolfijnen zie zwemmen, maar helaas: ’t Wordt het ‘m niet vandaag!

Jullie horen gauw van me! Dan zal ik ook vertellen waar we varen. Ik heb op dit moment namelijk géén idee. ‘k Zal eens naar de brug lopen! Daar kunnen ze me vast meer vertellen.
Dikke kus, Marianne